اين آيه مبارکه ناسخ حکم کتاب مبارک بيان است داير بر اينکه هر شيئی که در نوع خود بی عديل و مثيل باشد بايد در ايّام ظهور من يظهره اللّه تقديم حضور حضرتش گردد و در توضيح اين حکم حضرت اعلی می فرمايند که چون مظهر الهی را نظير و بديلی نيست لذا هر شیء بی نظيری حقّاً متعلّق به او است مگر اينکه خود غير از اين حکم فرمايد.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱۴
در باره توجّه به مشرق الاذکار در اسحار حضرت بهاءاللّه می فرمايند: اگر چه در کتاب الهی ذکر اسحار شده ولکن در اسحار و طلوع فجر و بعد از طلوع فجر الی طلوع آفتاب و دو ساعت هم بعد از آن لدی اللّه مقبول است (سؤال و جواب، فقره ۱۵).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱۵
حضرت بهاءاللّه مکرّراً اصالت تامّه آثار خويش را که کلّاً کلام الهی است تأييد می فرمايند. بعضی از الواح مبارکه آن حضرت به اثر يکی از مهرهای مبارک نيز مزيّن گرديده است. در صفحه ۴ مجلّد پنجم کتاب ﴿عالم بهائی﴾ تصوير سجع تعدادی از مهرهای مبارک گراور شده است.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱٧
در آثار مبارکه مکرّراً شرب خمر و مسکرات ديگر تحريم گرديده و اثرات سوء آن در افراد تصريح شده است. در يکی از الواح مبارکه حضرت بهاءاللّه می فرمايند: ايّاکم ان تبدلوا خمر اللّه بخمر انفسکم لانّها يخامر العقل و يقلب الوجه عن وجه اللّه العزيز البديع المنيع و انتم لا تتقرّبوا بها لانّها حرمت عليکم من لدی الله العليّ العظيم. حضرت عبدالبهاء در توضيح اين آيه می فرمايند: استعمال مسکرات به نصّ کتاب اقدس مذموم است خواه مسکرات قويّه و خواه مسکرات خفيفه و مذمّتش اين است که عقل زائل گردد و سبب ضعف بنيه شود.
حضرت ولىّ امراللّه در توقيعاتی که حسب الامر هيکل مبارک صادر گرديده بياناتی می فرمايند دالّ بر اينکه اين حرمت فقط شامل شرب خمر نيست، بلکه شامل هر چيزی است که عقل را مختل سازد. به علاوه تصريح می فرمايند که استعمال الکل فقط بعنوان معالجه طبّی مجاز است، آن هم به شرطی که به تجويز اطبّای حاذق و سليم باشد که استعمالش را برای معالجه امراض مخصوصی لازم دانند.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱٩
جمال مبارک در اين آيه مبارکه تلويحاً حضرت عبدالبهاء را وصيّ خويش قرار داده به مؤمنين امر می فرمايند که به آن حضرت توجّه نمايند و در کتاب عهدی در تشريح اين آيه چنين می فرمايند: مقصود از اين آيه مبارکه غصن اعظم بوده. "غصن اعظم" از جمله القابی است که حضرت بهاءاللّه به حضرت عبدالبهاء عنايت فرمودند. (به يادداشت های شماره ۶۶ و ۱۸۴ نيز مراجعه شود.)
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲۱
حضرت اعلی در کتاب بيان می فرمايند که سؤال از من يظهره اللّه جايز نيست مگر آنکه از آنچه لايق به او است سؤال شود و کتباً تقديم گردد. به ﴿منتخبات آثار حضرت نقطه اولی﴾ مراجعه شود. جمال اقدس ابهی با الغاء اين حکم اجازه فرمودند که سؤالاتی را که مؤمنين لازم دانند عرضه دارند ولی بر عکس رجال قبل از سؤالات بيهوده احتراز جويند.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲۶
طبق تقويم بديع سال عبارت است از نوزده ماه نوزده روزه. ايّام زائده (چهار روز در سالهای معمولی و پنج روز در سالهای کبيسه) بين ماههای هجدهم و نوزدهم سال قرار دارد تا تقويم امری با تقويم شمسی توافق يابد. حضرت اعلی ماههای سال را به بعضی از اسماء و صفات الهيّه تسميه فرمودند. روز اول سال يا نوروز طبق علم نجوم مقارن است با اعتدال ربيعی (به يادداشت شماره ۲۶ مراجعه شود). برای کسب اطّلاعات بيشتردر باره تقويم امری و اسامی روزهای هفته و ماه به کتاب ﴿عالم بهائی﴾، جلد هجدهم، قسمت تقويم بهائی، مراجعه شود.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲٧
حضرت اعلی در کتاب مبارک بيان فارسی اولين ماه سال را به نام بهاء تسميه فرموده‌اند (يادداشت شماره ۱۳٩).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲٧
حضرت اعلی در کتاب مبارک بيان امر فرموده‌اند که اموات در تابوتهائی از بلور يا حجر مصيقل دفن شود. حضرت ولىّ امراللّه در توقيعی که حسب الامر مبارک به انگليسی صادر گرديده می فرمايند که اين حکم مبيّن اين نکته است که جسد انسان چون زمانی محلّ تجلّی روح ابدی انسانی بوده شايان احترام است.
به طور اختصار مواردی که در احکام دفن اموات نازل شده از اين قرار است: حمل ميّت بيش از مسافت يک ساعت از محلّ وفات جايز نيست. جسد بايد در کفنی از حرير يا کتان پيچيده شود. در انگشت شخص متوفّی بايد انگشتری قرار داده شود که اين آيه روی آن منقوش باشد: قد بدئت من اللّه و رجعت اليه منقطعاً عمّا سواه و متمسّکاً باسمه الرّحمن الرّحيم. تابوت بايد از بلور يا سنگ يا چوب محکم لطيف باشد. صلات ميّت بايد قبل از دفن تلاوت گردد ( يادداشت شماره ۱٠). حضرت عبدالبهاء و حضرت ولی امراللّه تأييد فرموده‌اند که اين احکام دالّ بر آن است که سوزاندن اموات جايز نيست. صلات ميّت و انگشتر اختصاص به کسانی دارد که به حدّ بلوغ يعنی به سنّ پانزده سالگی رسيده باشند (سؤال و جواب، فقره ٧٠).
در مورد تابوت، مراد از حکم آن است که حتّی المقدور از مصالح پردوام ساخته شوند. از اين رو بيت العدل اعظم تصريح فرموده‌اند که برای ساختن تابوت علاوه بر مصالحی که در کتاب مستطاب اقدس مذکور است ميتوان از محکمترين چوبی که در دسترس است يا از سيمان استفاده نمود. در حال حاضر اهل بهاء در انتخاب مصالح تابوت مختارند.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲۸
((نقطة البيان)) از القابی است که حضرت اعلی برای خود اختيار فرموده اند.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۲٩
