يادداشت‌ها و توضيحات

جمال مبارک ورود به خزينه حمّامهای عمومی را که در ايران معمول بود منع فرموده‌اند. رسم متداول اين بوده که تعداد زيادی از مردم خود را در اين خزينه ها می شستند و چون آب آنها مدّتی مديد عوض نميشد، بر اثر کثرت استعمال رنگ آن تغيير می کرد، متعفّن می شد و سبب اشمئزاز می گرديد و مخالف بهداشت بود.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠۶

در حياط اغلب خانه های ايران حوض آبی موجود بود که از آب آن جهت نظافت، شست و شو و ساير امور خانه استفاده می کردند. چون آب اين حوضها راکد بود و هفته ها عوض نميشد، معمولاً متعفّن می گرديد.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠۶

در اين آيه مبارکه حرمت ازدواج پسر با زن پدرش تصريح شده است. همين حرمت در مورد ازدواج دختر با شوهر مادرش نيز مجری است. احکامی را که جمال مبارک در باره روابط بين زن و مرد نازل فرموده‌اند، با در نظر گرفتن تفاوتهای لازمه جزئيّه بالسّويّه در مورد هر دو اجرا می گردد مگر در مواردی که اين امر غير ممکن باشد.
حضرت عبدالبهاء و حضرت ولىّ امراللّه بيان فرموده‌اند که هر چند در کتاب مستطاب اقدس منحصراً حرمت نکاح پسر با زوجات پدر ذکر شده ولی اين دليل بر آن نيست که ازدواج با ساير محارم جايز باشد. جمال اقدس ابهی می فرمايند که تشريع احکام مربوط به حلّيّت و حرمت نکاح اقارب راجع به بيت العدل اعظم است (سؤال و جواب، فقره ۵٠). حضرت عبدالبهاء می فرمايند: در اقتران هر چه دورتر موافقتر زيرا بعد نسبت و خويشی بين زوج و زوجه مدار صحّت بنيه بشر و اسباب الفت بين نوع انسانی است.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠٧

مقصود از کلمه غلمان در اين مورد رابطه جنسی شخص مذکّر با پسران است. حضرت ولىّ امراللّه در تبيين اين حکم فرموده‌اند که مراد تحريم همه نوع روابط جنسی بين افراد هم جنس است. روابط جنسی بر حسب تعاليم بهائی منحصراً در ظلّ ازدواج حلّيّت دارد و بنيان جامعه بشری بر آن استوار است و مقصد از اين تعاليم مبارکه حمايت و تقويت آن اساس الهی است. بنا بر اين شريعت بهائی روابط جنسی را فقط بين زن و مردی که با يکديگر ازدواج نموده باشند مشروع می شمارد.
در توقيعی که حسب الامر حضرت ولىّ امراللّه تحرير يافته چنين مذکور است:
هر قدر عشق و محبّت بين دو هم جنس شديد و خالص باشد، اگر به روابط جنسی منجر گردد نادرست و خطا است و اگر گفته شود که اين روابط کمال مطلوب عشق و محبّت است چنين ادّعائی عذری است نامقبول. حضرت بهاءاللّه هر نوع انحراف و فساد اخلاقی را به کلّی تحريم فرموده‌اند و نيز رابطه نامشروع بين دو هم جنس را علاوه بر آنکه بر خلاف قانون طبيعت است از انحرافات اخلاقی محسوب فرموده‌اند. ابتلا به چنين بليّه‌ای ثقلی عظيم بر روح هر فرد با وجدانی تحميل می کند، امّا نفوس مبتلا قادرند که با مشاوره و مساعدت اطبّاء و اراده و سعی راسخ و دعا و مناجات بر اين ضعف و مشکل فايق آيند. (ترجمه)
حضرت بهاءاللّه تعيين مقادير حد زنا و لواط را به بيت العدل اعظم محوّل فرموده‌اند (سؤال و جواب، فقره ۴٩).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠٧

اين آيه مبارکه اشاره است به عادت بعضی از روحانيّون و رهبران اديان گذشته که از روی ريا و تظاهر و برای ايجاد محبوبيت در بين پيروان خود هنگام راه رفتن در کوچه و بازار به زمزمه ادعيه و مناجات می پردازند و قصدشان آن است که به زهد و تقوی شهرت يابند. حضرت بهاءاللّه اين گونه عادات را تحريم نموده و تأکيد فرموده‌اند که آنچه عنداللّه اهميت دارد همانا خضوع و خشوع و خلوص و تقوی است.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠۸

طبق تعاليم جمال اقدس ابهی احبّاء به نوشتن وصيّت نامه موظّفند و اختيار دارند که دارائی خود را به ميل خويش تقسيم نمايند (يادداشت شماره ٣٨). حضرت بهاءاللّه در مورد نوشتن وصيّت نامه می فرمايند: انسان در مال خود مختار است... قد اذن اللّه له بان يفعل فيما ملّکه اللّه کيف يشآء (سؤال و جواب، فقره ۶٩). مقرّراتی که در کتاب مستطاب اقدس جهت توزيع ارث وضع گرديده راجع به مواردی است که وصيّت نامه موجود نباشد (يادداشت های شماره ۳۸ - ۴۸).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠٩

همان طور که در يادداشت شماره ۳۳ توضيح داده شده، اسم اعظم الهی به صورتهای مختلف آمده و ريشه همه آنها کلمه "بهاء" است. بهائيان مشرق زمين صدر وصيّت نامه را به عباراتی مانند يا بهاءالابهی، بسم اللّه الابهی، هوالابهی مزيّن ساخته و از اين راه حکم کتاب مستطاب اقدس را اجرا نموده‌اند.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١٠٩

حضرت بهاءاللّه در اين آيه مبارکه به عظمت چهار عيد عمده در سال اشاره می فرمايند. اولين عيد از عيدين اعظمين عيد رضوان است. اين عيد جشن اظهار امر حضرت بهاءاللّه است که در ماههای آوريل و مه سنه ١٨۶٣ ميلادی طيّ دوازده روز توقّف هيکل اقدس در باغ رضوان در مدينه بغداد تحقّق يافت. حضرت بهاء اللّه اين عيد را سلطان اعياد ملقّب فرموده اند. دومين عيد از عيدين اعظمين يوم بعثت حضرت نقطه اولی است که در ماه مه سنه ١٨۴۴ در شيراز واقع شد. روزهای اول، نهم و دوازدهم عيد رضوان از ايّام محرّمه امری محسوب است (سؤال و جواب، فقره ۱). يوم بعثت حضرت اعلی نيز از ايّام محرّمه است.
دو عيد ديگر عبارتند از اعياد ولادت حضرت بهاءاللّه و حضرت ربّ اعلی. در تقويم اسلامی که قمری است اين دو يوم متوالی يکديگرند. يوم مولود حضرت بهاءاللّه روز دوم ماه محرّم سنه ١٢٣٣ هجری قمری (١٢ نوامبر ١٨١٧ ميلادی) است و يوم ميلاد حضرت اعلی اول ماه محرّم سنه ١٢٣۵ هجری قمری (٢٠ اکتبر ١٨١٩ ميلادی). به اين مناسبت اين دو يوم ولادت به عيدين معروفند. حضرت بهاءاللّه می فرمايند: اين دو يوم يک يوم محسوب شده عنداللّه (سؤال و جواب، فقره ۲). و نيز می فرمايند که اگر اين اعياد با ايّام صيام مقارن گردد، حکم روزه در آن دو روز مرتفع است (سؤال و جواب، فقره ۳۶). نظر به اينکه اساس تقويم بهائی بر تقويم شمسی استوار است(يادداشت های شماره ۲۶ و ۱۴٧)، تعيين اين مطلب بر بيت العدل اعظم است که آيا اين دو عيد مولود بايد طبق تقويم شمسی برگزار شود يا قمری.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ١١٠

در تقويم بهائی اسم اعظم "بهاء" نام اولين ماه سال و اولين روز هر ماه است. با اين ترتيب يوم البهاء من شهر البهاء روز اول سال نو بهائی يعنی نوروز است که حضرت اعلی آن را عيد مقرّر فرموده و طبق اين آيه مبارکه به تأييد حضرت بهاءاللّه نيز رسيده است (يادداشتهای شماره ۲۶ و ۱۴٧) .
علاوه بر هفت يومی که در کتاب مستطاب اقدس از ايّام محرّمه محسوب شده است، يوم شهادت حضرت اعلی نيز در زمان حيات عنصری حضرت بهاءاللّه در عداد يکی از ايّام محرّمه بود. بر اين قياس حضرت عبدالبهاء صعود جمال اقدس ابهی را نيز به ايّام محرّمه اضافه فرمودند و به اين ترتيب تعداد ايّام متبرّکه جمعاً به نُه روز بالغ می گردد. دو روز ديگر نيز که از ايّام متبرّکه محسوب ولی در آن اشتغال به کار ممنوع نيست عبارت از يوم جلوس مرکز ميثاق و يوم صعود آن حضرت است. برای مزيد اطّلاعات به کتاب ﴿عالم بهائی﴾، جلد هجده، قسمت تقويم امری، مراجعه شود.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱۱

اين آيه مبارکه اشاره به عيد رضوان است (يادداشت های شماره ۱٠٧ و ۱۳۸).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۱۱۲