اين آيات بر تحريم رهبانيّت و رياضت دلالت دارد. به جزوه ﴿تلخيص و تدوين حدود و احکام﴾، قسمت د، ٣-٢۵-١-٤ و ٤-٢۵-١-٤ رجوع شود. در کلمات فردوسيّه جمال اقدس ابهی در توضيح اين مطلب چنين می فرمايند: انزوا و رياضات شاقّه به عزّ قبول فائز نه. صاحبان بصر و خرد ناظرند به اسبابی که سبب روح و ريحان است. هيکل اقدس به کسانی که در مغارهای جبال ساکن و آنان که در ليالی به قبور متوجّه امر می فرمايند که اين امور را بگذارند و خود را از مواهبی که حقّ در اين جهان برای ايشان خلق فرموده محروم نسازند. و در لوح مبارک بشارات می فرمايند: اعمال حضرات رهبه و خوريهای ملّت حضرت روح عليه سلام اللّه و بهائه عنداللّه مذکور و لکن اليوم بايد از انزوا قصد فضا نمايند و بما ينفعهم و ينتفع به العباد مشغول گردند و کل را اذن تزويج عنايت فرموديم ليظهر منهم من يذکراللّه.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۳۶
امتداد دور بهائی تا زمانی است که مظهر ظهور بعد مبعوث گردد و چنين ظهوری قبل از انقضای حدّ اقل يک هزار سال تمام تحقّق نخواهد يافت. حضرت بهاءاللّه تحذير می فرمايند که مبادا اين آيه به غير معنی ظاهری تفسير شود. در يکی از الواح مبارکه تصريح می فرمايند: اگر نفسی به کلّ آيات ظاهر شود قبل از اتمام الف سنه کامله که هر سنه آن دوازده ماه بما نزل فی الفرقان و نوزده شهر بما نزل فی البيان که هر شهری نوزده يوم مذکور است ابداً تصديق منمائيد.
اظهار امر خفيّ جمال مبارک در سياه چال طهران در اکتبر ١٨۵٢ بدايت ظهور آن حضرت و آغاز مدّت هزار سال يا بيشتر است که بايد قبل از ظهور بعد منقضی گردد.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۳٧
مراد از ارض سرّ ادرنه و مقصد از هذا المنظر المنير عکّا است.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۳٧
در شرق معمول چنين است که محض احترام رؤسای دينی مريدان آنان به فاصله يکی دو قدم پشت سر آنها راه می روند.
نمرودی که در اين آيه مبارکه به آن اشاره شده، طبق روايات امّت يهود و اسلام پادشاهی است که به حضرت ابراهيم اذيّت و آزار روا داشت و به عنوان مظهر غرور معروف گرديد.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۱
در شرق معمول چنين است که محض احترام رؤسای دينی مريدان آنان به فاصله يکی دو قدم پشت سر آنها راه می روند.
نمرودی که در اين آيه مبارکه به آن اشاره شده، طبق روايات امّت يهود و اسلام پادشاهی است که به حضرت ابراهيم اذيّت و آزار روا داشت و به عنوان مظهر غرور معروف گرديد.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۱
اغصان (جمع غصن) به معنی شاخه ها است. جمال اقدس ابهی سلاله ذکور خود را به اين کلمه ملقّب فرمودند. اصطلاح اغصان هم در مورد حقّ تصرّف در اوقاف و هم در مورد تعيين وصيّ بعد از صعود جمال اقدس ابهی (يادداشت شماره ۱٤۵) و حضرت عبدالبهاء مصداق می يابد. جمال مبارک در کتاب عهدی پسر ارشد خويش، غصن اعظم حضرت عبدالبهاء را مرکز عهد و ميثاق معيّن و به زعامت و قيادت امراللّه منصوب فرموده‌اند. حضرت عبدالبهاء نيز در الواح مبارکه وصايا حفيد ارشد خويش، حضرت شوقی افندی، را به ولايت و مرجعيّت امر بهائی تعيين نموده‌اند. لهذا جانشينی اغصان منتخبه و بالنّتيجه مؤسّسه ولايت امراللّه و نيز امکان انقطاع در نسل اغصان در ضمن اين بيان مبارک در کتاب مستطاب اقدس پيش بينی شده است. صعود حضرت ولىّ امراللّه در سنه ١٩۵٧ عيناً همان وضعی را به وجود آورد که در اين فقره از کتاب مستطاب اقدس به آن اشاره گرديده، يعنی قبل از تشکيل بيت العدل اعظم سلاله اغصان به انتها رسيد (يادداشت شماره ۶٧).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۲
جمال اقدس ابهی امکان انقطاع در سلاله اغصان را قبل از تأسيس بيت العدل اعظم پيش بينی نموده و در صورت وقوع چنين وضعی مقرّر فرمودند که هذا واجب عند الاوقاف المختصّة للخيرات... ترجع الی اهل البهآء. اصطلاح "اهل بهاء" در آثار مبارکه معانی مختلف دارد. در اين مورد در وصف آنان چنين آمده است: الذّين لا يتکلّمون الّا بعد اذنه و لا يحکمون الّا بما حکم اللّه فی هذا اللّوح. از سنه ١٩۵٧، بعد از صعود حضرت ولىّ امراللّه، ايادی امراللّه تا هنگام تأسيس بيت العدل اعظم در سال ١٩۶٣، امور امر بهائی را اداره می نمودند (يادداشت شماره ۱۸۳)
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۲
در بعضی از شرايع تراشيدن موی سر سنّتی پسنديده محسوب می شود. جمال مبارک تراشيدن سر را منع نموده و تصريح فرموده‌اند که اين آيه کتاب مستطاب اقدس حکم وجوب تراشيدن موی سر را در سوره حجّ بيت مبارک شيراز منسوخ می سازد (سؤال و جواب، فقره ۱٠).
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۴
تحريم تراشيدن موی سر مشمول رجال و نساء هر دو ميباشد ولی بنا به تصريح حضرت ولىّ امراللّه اين حکم مبارک، يعنی عدم تجاوز مو از حدّ آذان، منحصر به رجال است. توضيح و تنفيذ اين حکم به بيت العدل اعظم راجع است.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۴
جمال مبارک ميفرمايند که حدّ مجازات سرقت و تعيين مقدار آن، بر حسب شدّت يا ضعف جرم، به بيت العدل اعظم راجع است (سؤال و جواب، فقره ۴٩). در آينده هنگامی که اجرای اين حکم مناسب با مقتضيات جامعه بشری باشد، بيت العدل اعظم جزئيّات آن را تشريع نموده به مورد اجرا خواهند گذاشت.
- مصدر: كتاب اقدس - بند ۴۵
